Myślę, że najbardziej wpływową rzeczą, jaką usłyszałem od Xu Jinglei było to, kiedy grałem w SOWK Zeyanga, a ona swoją postać - Jintian i powiedziała mi, że mogłaby być moją dziewczyną, musiałbym ją kochać a ona byłaby tą, która daje mi miłość. I w czasie nagrywania filmu, powiedzmy, w ciągu dwóch miesięcy naprawdę zakochałbym się w niej (w postaci, która jest miłością mojego bohatera). W ten sposób można budować zaufanie. Zacząłem się więc zastanawiać, czy rzeczywiście byłbym zdolny zainwestować w to prawdziwe uczucia, a ona powiedziała, że muszę "zanurzyć się" w swoją rolę. stać się moją postacią, pokochać Jintian. Po usłyszeniu tego, zgodziłem się.
Gra na wiolonczeli jest trudna, ponieważ musisz grać po łuku jest całkiem inaczej niż z innymi instrumentami. Trzeba dużo ćwiczyć wykonywanie tego ruchu i przywyknąć do niego. Spędziłem nad tym dość dużo czasu, około dwóch miesięcy, stale powtarzając sobie, że muszę się tego nauczyć. Muszę ćwiczyć więcej, wkładać w to więcej emocji, nie mogłem przecież znaleźć zastępcy.
Przez cały ten czas nauczyciel gry mówił mi, że właściwie moje umiejętności złe nie są, gdybym kontynuował naukę i grał więcej, mógłbym się dalej rozwijać na tym polu. Pomyślałem, że skoro raz się tego nauczyłem, nie może to pójść na marne, w czasie przyszłych koncertów mógłbym na niej trochę zagrać. Jeśli więc będę mieć więcej czasu, będę regularnie ćwiczyć.
cr: wu_yi_fan;krisology1106
tłumaczenie: Ulf@Wu YiFan Poland
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz